Travel Journal (artikel twee)

                                  het vervolg van mijn travel journal maandag 24 maart.

                                
Ik werd op gehaald van het vliegveld in Portland door Peter met een bos bloemen.

Van het vliegveld was het ongeveer een uur rijden naar Aurora.

Het was daar al een uur of 10 s ’avonds geloof ik.

Ik was bek af, en herkende de plek totaal niet van 5 jaar terug.

Peter woont op een boerderij met kippen, geiten, pauwen, paarden, en varkens.

Ze verbouwen de meeste groenten zelf, ik vond het super gaaf.
het rook daar zo anders dan hier in Alkmaar.

Eenmaal bij Peter thuis ontmoetten ik zijn moeder, Catherine.

Een hele lieve vrouw met een lange groene Amerikaanse rok aan.

Ik kreeg een glas rode wijn van haar, heerlijk! Dat had ik echt even nodig.

In Amerika mag je mag je pas drinken als je 21 bent en ik was pas 18 jaar oud, maar ze wist dat ik wel een glaasje lustte.   

Peter en Catherine lieten mij mijn kamertje zien, een klein vierkant kamertje met een heerlijk bedje en gele gordijntjes.

Ik heb nog even een wijntje gedronken en crackertjes met kaas gegeten, daarna ben ik naar bed gegaan en ben ik als een blok in slaap gevallen!

De volgende ochtend werd ik bruut wakker geschreeuwd door een paar pauwen die met elkaar aan het communiceren waren.

Ik heb die 3 maanden een pracht tijd gehad maar die pauwen heb ik wel eens wat willen aan doen, wat een geluid kunne die besten produceren zeg!

Peter maakte een ontbijtje voor mij die ochtend, roerei met worstjes.

Ook heb ik die ochtend zijn vader Karl ontmoet, wat een schat! Een drukke bij met een knal geel overhemd.

Pete nam me vaak mee vissen of jagen, ik vond t heerlijk in de natuur daar.

Lekker vies worden!

Vlak bij de boerderij lag een groot stuk land, waar je in het najaar met een klein bootje heen kon.

In de zomer viel het droog en kon je er lopend heen.

Tussen de koeien stonden en paar targets, die targets waren ijzeren plaatjes waar je op kon schieten.

Ja, ja ik schijn talent te hebben.

Peter nam mij ook mee naar zijn zus en zwager en stelde mij voor aan zijn twee nichtjes.

Een tweeling van twee jaar.

Ik werd gewaarschuwd dat de tweeling erg schuw zouden zijn, maar ik geloof dat ze al binnen 10 minuten op mijn schoot zaten.  

Pete nam mij in de eerste week mee naar Abiqua Falls, wouw! Wat prachtig.

Je kon er heerlijk wandelen op non-toeristische routes.

Bij Silver Falls was ik in 2007 wel geweest, maar Abiqua Falls had ik nog nooit gezien.

Dit was echt prachtig.

 

Donderdag het vervolg